Кариерата на пејачката Јована Пајиќ може да се подели на периодот пред и по 1 јуни 2024 година, кога ја издаде песната „Ludilo moje“, која стана летен хит. Како што вели самата, тоа не било ни во нејзините најдлабоки мисли, но во ова извлекување „топката застанала на нејзиниот број“.
Пејачката си ја отвори душата, потоа проговори за разводот од Сале Тропикo и откри колку тој влијаел врз неа.
– Долго време работам „под радарот“. Тоа беа приватни забави, под контролирани услови, организирани од луѓе со кои работам долго време. Ваквите настапи беа доволни за пристоен живот, од кој бев задоволна. Мојата идеја беше да снимам песна што не е одраз на желбите на продуцентите или на некој друг со кого потпишав договор, туку нешто што ме одразува мене. Во „Ѕвездите на Гранд“ бев дете затоа што што друго си кога имаш 15 години. Затоа сите песни што ги снимив по тој натпревар беа избрани од некој друг. Сега кога достигнав зрелост во секој поглед, сакам да направам нешто што го чувствувам. Како да сакав да кажам: „Еве, ми се допаѓа ова“, па да видиме што ќе правиме следно. Бидејќи многу пејачи имаа издадено албуми во тоа време, не можев да верувам дека ќе можам да направам нешто големо со една песна – почна таа за „Стори“.
Кога зборува за чувствата, Јована споменува дека има психолошка поддршка десет години, нагласувајќи дека е среќна што зборува за тоа, бидејќи сè уште има многу луѓе кои мислат дека треба да имате сериозна дијагноза за да одите на терапевт.
– Кога некому ќе му кажете дека мора да работи на себе, честопати не му е јасно што всушност треба да прави. За некои, медиумот е свештеник, за некои психолог, за некои мајка или пријателка. Честопати „залутуваме“, бидејќи се вртиме во ист круг на мисли и ни треба некој што ќе ни отвори поинаква перспектива. Важно е нашата колосек некако да биде прекината. Разводот беше навистина најтешкиот период во мојот живот, бидејќи мора да останеш стабилен поради децата, а се чувствуваш сосема спротивното. Ако го прескокнеме ситното задоволство што оваа песна ме зајакна и ми го хранеше егото, многу поважно ми е што им покажав со мојот пример како утре да се борат за која било нивна желба или како да поминат низ криза. Тоа ми е поскапоцено од сè.
За разлика од многу жени, кои се обидуваат да не зборуваат за разводот, бидејќи секој што поминал низ тоа знае колку е трауматично, Јована е подготвена да зборува многу смирено и на оваа тема.
– Иако беше на моја иницијатива, разводот е исклучително тежок. Моите родители се уште се во брак денес, а јас се омажив со идејата дека тоа ќе биде засекогаш. Ја следев оваа моја идеја цели десет години, но кога ќе дојде моментот за развод, тој секогаш се чувствува, единственото прашање е дали ќе го игнорираме или не. Кога си сам со себе, ти е јасно дали нешто може да се поправи, дали проблемите можат да се решат и на кој начин, или нема шанси за тоа. Во тој момент имав триесет и нешто години и ми беше јасно дека не можам да живеам вака следните пет, а камоли дваесет или триесет години, и дека ако се обидам, сигурно ќе се разболам. Луѓето често велат дека остануваат во лош брак поради децата, но ако треба да се направи нешто за нив, тогаш тоа е напор да се отстранат од таква приказна за утре да не мислат дека е нормално бракот да изгледа така. Пред да донесам клучна одлука, кога навистина потонав ментално, си помислив – ако утре некој ги замоли моите деца да ја опишат својата мајка, што би рекле, кога во последно време постојано ме гледаат како седам во бањарка, со цигара и празен поглед насочен низ прозорецот. Таа слика буквално ме прогонуваше. Бев подготвена да направам сè што е потребно за да се осигурам дека тоа не е описот на нивната мајка.
