Пејачот Дарко Лазиќ сега води мирен живот со својата сопруга Катарина, која му помогна да го надмине тешкиот период, а неговиот однос со неговата поранешна сопруга Ана и нејзиниот сопруг е нешто што го прави среќен.
По бројни турбуленции, пејачот конечно живее мирен живот и без двоумење признава дека неговата сопруга Катарина го направила човек, дека нема место за љубомора во нивната врска.
– Бев проблем во објавата пред доста време, но не мислам дека сум сега, сега сум душа на маж. Каќа ме направи човек. Зад успешен маж стои уште попаметна жена, за убаво да го скроти и да го води по вистинскиот пат. Жената е столб на семејството, а мажот е тука за да го заштити семејството. Жената е таа што го одржува семејството – вели Лазиќ и открива што ѝ направил на својата сопруга за возврат:
– Љубовта што ѝ ја давам на Каќа е бескрајна, го штитам моето семејство и ја штитам неа како капка вода на дланката, исто како што таа ме заштити од секое зло што беше во мене и околу мене.
Лазиќ не крие колку е забавна неговата сопруга, а подарокот што му го даде – долна облека со нејзиниот лик на неа – зборува за тоа.
– Ова се гаќите што ми ги даде, ги имам во сите бои, тоа се моите викенд гаќи. Ги носам кога одам на свирки и ако не ги спакувам, таа ги пакува. Замислете како ми пукаат гаќите на настапот, а главата на Кача штрчи: „Каде сте жени, ве гледам таму“. Каќа не е љубоморна, ние двајцата често се шегуваме. Мислам дека ја надминавме љубомората, ова е љубов што трае од нашите помлади денови, кога бевме деца. И двајцата сме исполнети во животот. Љубомората само би ни предизвикала проблеми.
Пејачот истакнува дека отсекогаш ја сакал Катарина и дека таа му била сродна душа, но дека не било вистинско време за нив.
– Секако дека е, да не бевме таму тогаш, немаше да бидеме тука по толку години. Има видео што Каќа го објави, каде што еден човек вели: „Те зачував за подобро време, кога ќе научам да сакам“. И навистина е така. Не велам дека не сакав, дека не бев среќен, секогаш бев среќен и сакав, но требаше да почекам и да дојдам до тие години кога ќе се зафатев сериозно со себе. Сè во свое време, сè требаше да биде вака.
– Најмногу ме изгореа сопствените грешки, не можам да учам од туѓите. Имав многу падови, несреќи што речиси ме чинеа живот. Она што не те убива, те прави посилен, ако секако знаеш како да го искористиш на правилен начин.
Секој ден, тој поминува низ местото каде што се случила несреќата поради која неговиот живот да висеше на конец. Порано, како што вели, бил исполнет со морници, додека денес гледа на сè со други очи.
– Не сега, но порано гледав. Сега избришав многу работи од главата, грди работи, дел од моето минато од кое не можам да се ослободам, но се обидувам да не размислувам за грди работи. Станав многу посилен ментално- заклучили тој.
