Како да се создаде едноставно, издржливо, комфорно, а сепак елегантно возило достапно за широките маси?, се прашуваше Италијанецот Енрико Пјаџо. Човекот кој во суштина ги мразеше моторите почна да сонува да создаде револуционерно возило. Нурнувајќи се во познавањето на аеронаутиката, Енрико го замисли возилото направено на рам со рачка за менување на брзини, поставувајќи го моторот на задното тркало, додека предниот дел е лесен за маневрирање.
Неколку денови подоцна идеите ги стави на хартија и гледајќи во прототипот МР 6 возбудено извика – „Sembra una vespa!“ (изгледа како оса). И веспата е родена! Беше тоа април, 1946 година.
Вечно модерна и со чудесна магија во неа, „веспа“ не е само маркетиншки феномен. Таа одбележа дел од историјата. Во годините на „долче витата“ странските новинари ја нарекуваа Италија „земја на веспите“ и таа беше синоним за скутер. Благодарение на својата специфичност, веспата влезе и на големиот екран. Надвор од екранот ова моторче беше „сопатник“ на славните Ракел Велч, Урсула Андрес, Марчело Мастројани, Џоан Колинс, Џејн Месфилд, Мила Јовович, Џералдина Чаплин, Вирна Лизи, Џон Вејн, Жерар Департје, Џед Лоу, Еди Марфи, Овен Вилсон, Антонио Бандерас, Нани Морети, Мет Дејмон, Хенри Фонда, Гари Купер, Стинг…
Зошто лудуваме по неа? Затоа што „веспата“ е феномен што никогаш не излегува од мода и симбол на слободата!
И, еве ја, пак, тука, во Скопје, на 13 октомври, во прилично лошо време. Но, за “веспа“ нема лошо време!
