Мира Фурлан беше најголемата филмска и театарска дива на овие простори, а нејзиниот живот e повеќе од живот: полн со возбуда, величествени успеси, неуспеси, љубов и предавство.
Во својата автобиографија „Love Me More than Anything in the World“ актерката Мира Фурлан, која почина минатиот јануари од вирусот Западен Нил на 65-годишна возраст, откри дека била жртва на сексуални напади и во младоста била силувана од човек кој во тоа време ѝ бил добро познат на јавноста.
View this post on Instagram
Мира прво опишала страшна случка со еден маж во студентски дом.
– Една зимска ноќ се туширам во заедничката бања. Ја пуштив водата да пaѓа врз мене по цел ден одење по улиците и размислување за мојот осамен живот без пристаниште. Очите ми се затворени. Уживам во топлата вода на мојата кожа. Одеднаш некој ме фаќа за раменици. Ги отворам очите, до мене под тушот е голем, гол маж. Јас врескам и го туркам надвор. Се обидува да ме совлада, но моите крици го избркаа и ме пушти. Бегам од тушот. Трчам на улица обидувајќи се да го покријам моето голо, влажно тело со мала крпа што успеав да ја грабнам во последен момент од тушот. Слушам човекот како вика по мене: „Tu es une raciste!“ – реченица идентична со онаа што црнец ја извикуваше по мене во Амиен, на едно мое соло патување низ Европа – напиша таа во својата автобиографија, чиј извадок е објавен на „javniservis.net“.
View this post on Instagram
Таа додаде дека овој инцидент не ја повредил особено, но смета дека е уште една опасна ситуација која вешто ја избегнала. Актерката напишала и како уште од мали нозе наишла на сексуално насилство.
– Кога имав шеснаесет години, среде бел ден одев по улица во Загреб. Две големи раце наеднаш се подадоа од врата, ме зграпчија со зачудувачка сила каква што досега не сум сретнала и ме вовлекоа во темна зграда. Невидлива личност ме држеше цврсто во темниот премин. Двајцата момци разговараа за тоа што ќе прават следно, спомнувајќи празен стан на катот. Моќта на стисокот беше сосема ново искуство за мене. Јасно разбрав дека бегството не е можно. Потоа се исклучив и се издигнав над ситуацијата, гледајќи ја рамнодушно. Момците станаа нервозни. Тие не можеа да разберат зошто не се карав и не врескав. „Погледни ја“, рече едниот. „Чудна е“. „Премногу е чудна“, рече другиот. „Ајде да ја пуштиме, воопшто не е забавна“. И така ме ослободија – напиша таа.
Таа била сексуално нападната од многу позната јавна личност кога била во нечиј стан по театарска претстава.
– Тоа што сум „чудна“ не ми помогна многу години подоцна, додека разговарав и пиев во нечиј стан по театарска претстава. Одеднаш завршив сама со човек кој едвај го познавав, човек од друг град, многу позната јавна личност. Каде се сите други? Каде отидоа? Ме зграпчи со страшна сила. Ме фати за колено додека ги држеше двете раце над мојата глава. Се чувствував целосно беспомошно. Ми ја покри устата со раката за да не врескам. Односот заврши за неколку секунди. Можеби неговата брзина ме спаси да не бидам преплашна од нападот. Мојот ум не можеше да го следи. Сè беше готово пред да можам да сфатам што се случило. Бев запрепастена и без зборови. Исчезна следната секунда. Јас, пак, трчав низ улиците на Загреб до дома, повеќе шокирана од дрскоста отколку од длабокото насилство. За момент помислив да одам во полиција, но решив да не одам. Знаев дека полицајците значително ќе намигнуваат еден на друг мислејќи: „Курва“. Го доби заслуженото – напишала Мира.
View this post on Instagram
