„Cesarica“ беше и остана повеќе од песна за Оливер Драгојевиќ и нејзиниот автор Џибони
Во 1994 година, „Cesarica“ ја доби престижната награда во Хрватска како хит на годината, песна на годината, за најдобра машка вокална изведба и најдобар аранжман.
Нетипична беше приказната за потеклото на „Cesarica“, како и самата песна, која го редефинира поимот далматинска поп песна за новото време.
View this post on Instagram
„Cesarica“ беше пресвртница и даде на сè што мислев да направам посебен шмек. После тоа почнаа да ме слушаат младите, едноставно ме откри сосема нова публика. „Cesarica“ предизвика да се извадат стари снимки од нафталин, младите кои никогаш не ме слушале се свртеа кон класиците: „Malinkonija”, „Oprosti mi pape”, „Galeb i ja”… Со својот пресврт ги натерав да станат свесни дека постојам, но и дека постоев пред новите песни. Очигледно ги открија затоа што кога настапував во дискотеки беа полни со нова публика, која ги знаеше сите мои стари песни на памет“, му рекол Оливер на својот голем пријател Џибони.
И Џибони, кој додека работеше на својата биографија „Тајна вештина“, покажа дека има одлична меморија – дека добро се сеќава на сè за потеклото и околностите на снимањето на „Cesaricа“.
„Зденко Руњиќ го запознав порано, на Сплитскиот фестивал во 1990 година, и кога слушнав дека ги започнува Мелодиите на хрватскиот Јадран, му понудив две песни што јас ги напишав. Еднaта беше „Cesarica“, а другиот „Dobri ljudi“. Зденко ме праша која ми е подрага, кој повеќе би ја извел сам … Јас одговорив без размислување: „Dobri ljudi“. За мене е сто пати подобра од другата“. Зденко се согласи да ја пеам „Dobri ljudi“, а за „Cesarica“ рече дека му се чинело дека на Оливер може да му се допадне. Се надевав дека ќе сака… Следниот ден отидов кај Оливер, тој ја слушна „Cesarica“, му се допадна, а јас го напишав текстот на лист со хемиско пенкало.
Го оставив на клавирот и двајцата седнавме во дневната соба, разговаравме и пиевме вино. Не го ни видовме неговото куче Луна како ја џвака хартијаТА со текстот на песната во тоа време. Едвај го препишав од памет“, се сеќава Џибони.
Години подоцна, тој сè уште не беше сигурен дали текстот што го напишал од памет се совпаѓа со оригиналот што го изџвакал кокер шпаниелот.
View this post on Instagram
И самото снимање на „Cesarica“ се разликувало од вообичаеното на Оливер, кое обично се правело во еден здив.
„Оливер отиде во студио да ја сними „Cesarica“, но пред тоа го прашал Џибони како би сакал да ја отпее, бидејќи тој рекол – неговата песна е одлична, но е чудна. Џибони му рече да ја испее на свој начин, како што знае. Оливер снимил неколку верзии и на крајот и тој и Џибони биле презадоволни… Тој дојде дома со снимката и ја слушавме неколку дена бидејќи ни беше навистина одлична. Но, на другите навистина не им се допадна на почетокот. Се сеќавам дека деновите пред фестивалот кај нас дојде мајка ми. Слушајќи ја „Cesarica“, доверливо ми рече, Оливер да не слуша: „Ај, Весна, од сите песни Оливер ја избра најлошата за фестивалот!“. Ми се чини дека многумина не ја разбраа песната на почетокот, но кога „тргна“ некаде по летото, само се слушна“, се сеќава сопругата на Оливер, Весна Драгоевиќ.
Снимањето на „Cesarica“ во Загреб била стресна сензација за Џибониа. Додека Оливер бил во студиото, тој нервозно го чекал во блиското кафуле.
View this post on Instagram
Оливер и тој тогаш не биле блиски, Џибони не сакал да му пречи, но се сетил на еден заеднички познаник, Ненад Шариќ Брада, покојниот тапанар на Нови Фосили и неговата сопруга Сања Долежал, на кои Џибони ѝ напишал неколку стихови.
Тој побарал од Брада да го донесе Оливер во кафулето од снимањето. По пијачката, сите заедно се вратиле во студиото, каде што Оливер му ја пуштил снимката на Џибони и го прашал дали му се допаѓа или би сакал да ја отпее на некој друг начин.
„Му реков“, се сеќава Џибони, „дека за мене и за целата моја генерација, тој беше задолжен за песни како „Magdalena“ и „ Vjeruj u ljubav“, а не за „Žutom lišću ljubavi“ и „Teško mi je putovati”.
„Затоа реков:„Би сакал да ја пееш Cesarica на свој начин – како вистинскиот Оливер“. Оливер, вели Џибони, ја снимал „ Cesarica“ во следните два часа. Тоа беше вистинско чудо бидејќи, за споредба, целиот претходен албум „Teško mi je putovati“, беше снимен за само четири часа. „Како почетник автор тоа ми значеше многу и страшно ме импресионираше. Оливер едноставно покажа дека се грижи за мојата песна!“, вели Џибони.
извор: „cdm“
