Можеби најпознатата песна на божиќниот период, „Тивка ноќ, света ноќ“, има 203 година од кога е создадена. Настанала во австрискиот град Оберндорф покрај Салзбург, градот на Моцарт со богата музичка традиција.
Изминативе два века стана културен феномен, преведена е на повеќе од 300 јазици и дијалекти, вклучувајќи го и латинскиот, а во 2011 година е додадена на листата на УНЕСКО за недопрено културно наследство.
Ја пееле скоро сите пејачи во светот, од Бинг Крозби до Мараја Кери.
Песната, во буквална смисла, инспирирала мир. На Бадник 1914 година, на почетокот на Првата светска војна, војниците во Фландрија во рововите го оставиле своето оружје и шлемовите и заедно запеале.
Животите на луѓето кои стојат зад песната всушност се поврзани со неколку села околу Стразбург, каде што работеле, но сè почнува во Оберндорф, малото село на реката Салзах, околу 20 километри северно од Салзбург.
На Бадник 1818 година, Мохр го замолил пријателот Грубер да му помогне со музиката за поемата што ја напишал две години претходно. Среќен со резултатот, Мохр песната ја вклучил во кратката церемонија таа иста вечер.
Што точно е инспирација за песната и денес не се знае.
Некои шпекулираат дека инспирација можеби била желбата за мир по војните на Наполеон кои беснееле од 1803 до 1815 година и предизвикале економски и хуманитарен хаос. Во тој период Европа ја искусила и „годината без лето“, месеци постудени од обично, што довело до пропаѓање на посевите поради вулканската ерупција во Индонезија една година претходно.
„Не знаеме како луѓето реагирале ниту дали песната се пеела во текот на следните години, но очигледно го пронашла својот пат“, вели Михаел Неуреитер, кој за историјата на песната напишал и книга.
Која и каква и да била приказната за поемата на Мохр, едноставната мелодија и порака за мир резонирале меѓу оние што ја слушнале и така „Тивка ноќ, света ноќ“ полека го освоила светот.
