Кога неделава американскиот Секретар на морнарицата Кенет Брајтвајт изјави дека Кина претставува поголема закана за САД од било која друга закана во историјата, тоа предизвика мала зачуденост кај познавачите на проблематиката, бидејќи како може Кина да биде поголема закана од поранешниот СССР или силите на оската во втората светска војна.
Предупредувањето на Брајтвајт за кинеската закана доаѓа во време на зголемена кинеска воена активност во Јужното кинеско море. Според извештајот на Пентагон од септември, Кинеската морнарица со 350 брода прерасна во квантитативно најголема поморска сила во светот, надминувајќи ја американската која има 293 пловила. Кина исто така е на пат двојно го зголеми бројот на нуклеарни боеви глави во следната деценија.
Програмата за брза модернизација на своите вооружени сили брзо ја трансформирана Кина во вистинска супер сила, способна да ги проектира своите капацитети низ регионот на Индо-Пацификот но и пошироко.
Годинава Кинеската армија е вклучена и во гранични судири со индиските трупи на спорната линија. Авионите на кинеската Народната ослободителна армија постојано зуеја над тајванската и јапонската воздушна одбрана, а кинеските бродови беа вклучени во повеќе инциденти и со американски бродови во спорните води на Јужното кинеско море.
Во исто време Пекинг ги подготвува своите поморски единици во Пацификот со зголемена фреквенција на воените вежби. Акциите на Кина, особено оние во Јужното кинеско море, претставуваат предизвик за она што американската армија го нарекува слободен и отворен Индо-Пацифик, место каде што според САД трговијата треба да тече без заплашување.
Додека гласачите ширум САД веќе почнуваат да гласаат за претседателските избори во Ноември, зголемувањето на кинеската воена моќ претставува една од најсложените и најитни надворешно-политички проблеми со кои се соочува следниот лидер на земјата.
Тајванскиот проблем
Самоуправуваниот остров доби зголемено ниво на јавна поддршка од Вашингтон за време на администрацијата на Трамп, вклучително и посети на високи официјални претставници на американската влада и продажба на оружје од висока класа како борбени авиони Ф-16. Јасно е дека ниту претседателот Трамп, ниту неговиот демократскиот предизвикувач Бајден нема да се повлечат од поддршката на Тајван.
Пекинг пак продолжува да го гледа Тајван како неразделен дел од неговата територија, Кинескиот претседателот Си Џипинг порача дека една од главните амбиции на Кина е да го „обедини“ островот со копното и при тоа одби да ја исклучи употребата на сила. Тоа значи дека Кина нема да се повлече од зголемениот воен притисок врз островот, во форма на зголемени летови на военото воздухопловство и поморски вежби во блиските води, без оглед кој ќе биде во Белата куќа.
Американските сили се активни околу Тајван, испраќајќи воени бродови низ Тајванскиот теснец повеќе пати оваа година, а американците праќаат и воени авиони во непосредна близина на островот да ги следат маневрите на кинеската морнарица. Јасно е дека напнатата ситуација е како буре барут кој во секој момент може да екслодира во ограничен или поголем воен конфликт меѓу САД и Кина.
Јужно кинеско море
Пекинг тврди дека скоро целотото Јужно кинеско море е кинеска суверена територија и затоа ги засили напорите да ја утврди својата доминација над водите богати со ресурси. Кина пристапи со невообичена тактика трансформирајќи низа гребени и атоли во вештачки острови и ја зголеми својата поморска активност во регионот.
Американските вооружени сили од друга страна активно се обидуваат да ги оспорат кинеските напори за доминација во Јужното кинеско море. На почетокот на оваа година, американската морнарица двапати пловеше со два носачи на авиони во Јужното кинеско море и истовремено прати бомбардери и извидувачки авиони од Јапонија или Гуам, па дури и од континенталниот дел на САД, и така Америка ја покажа посветеноста кон своите сојузници во регионот.
И овие активности на САД ќе продолжат без разлика кој ќе биде следниот претседател. Јужното кинеско море така во моментов преставува регион со најголем ризик во кој може да дојде до судир меѓу кинеските и американските сили.
Зошто Кина преставува толкава главоболка за Америка
Кина за Америка станува посериозен проблем отколку Советскиот сојуз бидејќи Пекинг прво ја изгради својата економија и својата технолошка база пред да ги прошири своите воени способности. Исто така Кина стана многу поголем и поефикасен меѓународен играч, на дипломатски и економски план, отколку што Советскиот Сојуз успеал да стане.
Америка која во воената трка со Кина влезе со огромна предност сега мора да се осигура дека ќе ја одржи својата индустриска база на исто ниво со Пекинг за да се осигура дека и армијата ќе успее да го следи кинескиот напредок. САД работеа на спротивставување на воената експанзија на Кина преку формирање сојуз со другите нации во регионот, па така Америка често одржува воени маневри со Австралија, Индија и Јапонија.
Следејќи ја досегашната американска воена доктрина сигурно е дека Индија ќе биде еден од главните фактори за спротивставување на Кинеската воена и економска експанзија. Кина од друга страна успешно го искористи времето во кое американските силе беа насочени кон мисиите на Блискиот исток по терористичките напади во 2001 година во САД.
Кинеските разурнувачи Тип 55, на пример, се смета дека се меѓу најдобрите во светот во класата. Пекинг направи голем напредок и кај ракетните сили претварајќи ги во потенцијални мети и американските бази во Гуам и Јапонија, како и американски носачи на авиони.
Додека Кина го става својот фокус на регионот американската стратегија во исто време мора да се фокусира и на Европа, Блискиот исток и Африка, што преставува уште еден предизвик на Вашингтон. Но јасно е дека доколку Кина успее да воспостави доминација во Индо – пацификот тоа ќе ја намали способноста на Америка да ги одржува своите интереси на друго место.
The post Заборавете ја Русија, еве зошто Кина е најголема воена закана во историјата на САД appeared first on Слободен печат.
Заборавете ја Русија, еве зошто Кина е најголема воена закана во историјата на САД was first posted on октомври 30, 2020 at 3:22 pm.
