Последнава деценија интензивно се градат индивидуални стамбени објекти во Горно и Долно Соње. Пределот, за оние кои не го посетиле, е еден од најубавите во близина на скопската околина. Позади Водно, со поглед на кртот и бесконечно пространство од ридови, ниви и зеленило.
И во таква природа, природно е да има и по некоја лисица. Барем една таква дојде на гости кај комшијата. Младата лисица, првиот пат се однесувала претпазливо и внимателно се доближувала кон прагот од куќата, за од тогаш до ден денес, да биде редовен гостин на Кристијан. Особено кога тој јаде, како и секое животно веројатно, си доаѓа до него (најблизу покрај неговите нозе), седнува и чека да ја нахрани. Не е прибирлива, јаде мартадела, а вчера го дојаде гулашот што му остана од ручек. Кристијан радо би ја погалил, но сè уште не е сигурен дека нема беснило, бидејќи, како што вели, таквото питомо однесување на лисицата можно е да се должи и на некоја мака која таа ја има. До следното диво животно, ќе се дружиме со Лиска, а до тогош добро ќе му дојде и некој предлог име за новиот миленик.