За сите гледачи, без исклучок, тој стана еден од главните симболи на 80-тите – во портокаловата јакна без ракави, со непослушна коса и скејт под мишка. За повеќето, тој остана Марти МекФлај, иако филмографијата на Мајкл Џеј Фокс има и други значајни улоги. Поради Паркинсоновата болест, сега Мајкл е речиси отстранет од филмскиот свет, но тоа не е причина да не биде активен.
View this post on Instagram
Вистинското средно име на Мајкл е Ендрју. Но тој го зеде името Џеј во моментот кога се приклучи на Актерското здружение на Америка: двајца имењаци не можеа да бидат запишани во регистарот на актери, а Мајкл Фокс веќе беше зафатено име. „Морав нешто да смислам во моментот, а во моето сеќавање се појави еден добар лик, актерот Мајкл Џеј Полард“ – раскажа своевремено Мајкл, откривајќи дека бил магепсан од глумата на Полард во „Бони и Клајд“.
Мајкл стана актер сам по себе. Роден во семејство на сметководителката Филис Пајпер и полицаецот Вилијам Фокс, кој бил во канадските воздухопловни сили, постојано се селеле од гарнизон до гарнизон, а во меѓувреме Мајкл се заинтересирал за театар.
„Има многу актери меѓу децата на војската. Постојано се навикнувате на нови места, нови училишта. Сакате или не, морате или да барате начин да привлечете внимание кон себе.“, се сеќава. Мајкл имал пет години кога се преселиле во Бурнаби, предградие на Ванкувер. Како и секое дете, тој сакал сè на светот: музика, цртање, хокеј. Можеби спортот беше главната страст на Мајкл, но за разлика од неговите врсници, тој не бил висок и не се осмели да сонува за професионална кариера со хокејот на мраз. Во локалното училиште се запишал во драмска секција каде што напредувал. Неговиот учител бил оној што го турна Мајкл до идната слава, испраќајќи го на аудиција за една локална тв серија, каде што петнаесетгодишниот Фокс ја доби улогата на 12-годишниот брат на главниот лик. Емисијата се прикажувала тринаесет недели во етерот, но и тие беа доволни за Мајкл еднаш засекогаш да се одлучи за својата вокација.
По завршувањето на училиштето, осумнаесетгодишниот уметник се преселил во Лос Анџелес. Американските закони им се лојални на Канаѓаните – дури и со редовна туристичка виза во пасошот, Мајкл можел да се вработи како актер. Друга работа е што во Лос Анџелес има илјадници такви кои се дојдени по слава, како него. Фокс имаше среќа: уште пред да се пресели, тој играше во американскиот телевизиски филм „Писма од Френк“, на кој се работеше во Ванкувер, каде ја имаше честа да глуми со оскаровецот Арт Карни. Импресиониран од работата на младиот колега, мајсторот препорача да си ја проба среќата во Холивуд. Но, вистинската работа во Фабриката за соништа беше се уште далеку од него. Неговиот татко лично го возеше Мајкл во Лос Анџелес и му даде три илјади долари, што требаше да бидат доволно за почеток, а наскоро Фокс почна да се појавува во реклами и во мали улоги во тривијални филмови – првата беше комедијата „Полноќно лудило“.
View this post on Instagram
Живот во гаража, преговарал со агенти од улични говорници
Новата серија на епизодни улоги изгледаше како црна низа, парите на неговиот татко брзо се потрошија, а Мајкл мораше да се пресели од изнајмен стан во гаража, продавајќи го својот автомобил и почнувајќи да јаде евтини тестенини. Беше вистинска депресија – Фокс всушност беше без работа, им должеше на сите околу него и многу се здебелил. Сè повеќе размислувал да се врати во Ванкувер, но ситуацијата била спасена со еден повик до агент (Мајкл немал сопствен телефон, а сите преговори ги водел од улични говорници): NBC барал актер за серијата од 80те „Семејни врски“.
На креаторот на серијата Гери Голдберг не му се допаднал веднаш Фокс, сметал дека е премногу низок, дури 30 сантиметри понизок од замислениот лик. За среќа, изведбата на Фокс ја импресионираше директорката на кастингот Џудит Винер, па жената го убеди Голдберг да му даде уште една шанса на Мајкл. За среќа Фокс беше прифатен од нацијата толку многу, што го кренал рејтингот на серијата, па дури и претседателот Реган го именуваше Family Ties за негова омилена серија. шоу. Паралелно со снимањето на емиијата, Фокс глумеше во неколку ТВ филмови, но Америка го познаваше и сакаше само како Алекс.
View this post on Instagram
Во екот на славата остана скромен
Во „Семејни врски“ го виде и Стивен Спилберг, кој заедно со штитеникот Роберт Земекис подготвуваа фантастична комедија „Враќање во иднината“.
View this post on Instagram
Фокс веднаш се заљубил во сценариото, но улогата го чинела многу физички напор. Преку ден и за време на викендите снимал со тимот на „Враќање во иднината“, додека за преостанатите епизоди од серијата „Семејни врски“ снимал во вечерните часови. Два месеци, Мајкл спиел не повеќе од три-четири часа на ден. По премиерата филмот веднаш стана хит и заработи над 200 милиони долари само во Северна Америка, правејќи го Мајкл Џеј Фокс светска ѕвезда. Вообичаено во вакви ситуации актерите губат глава од слава, но Мајкл наместо тоа рекол дека нема да ја напушти серијата „Семејни врски“ и дека ќе работи на серијата уште четири години за скромен хонорар. Во меѓувреме, Холивуд сосема се отвори за Мајкл Џеј Фокс и тој добиваше одлични улоги во хит филмови.
Три години по ред – од 1986 до 1988 година – Мајкл добиваше Еми награда, а беше и номиниран за Златен глобус.
View this post on Instagram
Љубовта со Трејси
На снимањето на серијата Семејни врски, Мајкл ја запознал својата љубов, актерката Трејси Полан. Нејзиниот лик првпат се појави во серијата во 1985 година, но иако уште тогаш Фокс се обиде да ја освои девојката, таа беше свршена со Кевин Бејкон. Кога сценаристите повторно ја воведоа во заплетот, се покажа дека не се случила свадба, Трејси беше слободна, а Мајкл не ја пропушти неговата шанса. Направија скромна свадба со пријателите и семејството во јули 1988 година. Во мај 1989 година, Трејси и Мајкл го добија синот Семјуел, а оттогаш Фокс почна да го наведува во своите договори задолжителното присуство на летни одмори за да поминува време со своето семејство.
View this post on Instagram
Тој можеше да си го дозволи тоа: втората и третата епизода на Враќање во иднината, објавени една по друга, станаа исто така суперхитови како и оригиналот, а понудите за нови улоги немаа крај.
Првите симптоми на болеста
Две години подоцна за време на снимањето на романтичната комедија „Доктор Холивуд“ настанаа околностите на виша сила што засекогаш му го променија животот: Мајкл го вознемири чуден нервен тик во малиот прст, а лекарскиот преглед откри дека актерот има синдром на Паркинсонова болест – ужасна неизлечива болест што доведува до уништување на фронталниот лобус на церебралниот кортекс. Мајкл имаше само триесет години кога му беше дијагностицирана болеста. Фокс одлучи да ја задржи својата дијагноза во тајност, па дури и беше подложен на експериментална операција на мозокот во 1998 година.
Но, за целиот свет, тој сепак беше смешен човек кој глумеше во добри комедии. Покрај „Доктор Холивуд“, следуваа и други филмови, но следните „Живот со Мајки“, „Консиерж“ и „Алчност“ беа примени скромно од публиката, па Фокс избра да земе одмор и да се посвети на семејството. Во тој период (кога веќе и очигледно трепереше поради болеста) неговото главно достигнување беше раѓањето (во 1995 година) на близнаците Аквина Кетлин и Шујлер Френсис. И една година подоцна, Мајкл играше главна улога во филм за последен пат – Питер Џексон, кој веќе имаше светска слава, го покани во филмот „Плашилото“.
Живот на конец и „давење“ во алкохол
Сфаќајќи дека судбината игра против него со неговата дијагноза, Фокс ја напушти филмската кариера и се врати на телевизија. На крајот на краиштата, ова автоматски значи среден живот и строг распоред. Серијата за враќање беше ситкомот Spin City. Серијата беше со ентузијазам прифатена и од публиката и од критичарите, а токму во паузата помеѓу првата и втората сезона, Фокс беше подложен на ризична операција на мозокот, при што шансите за смрт беа многу поголеми од шансите за закрепнување. Кога сфати дека враќање на глумата нема, дека лекување од болеста нема и дека животот се повеќе ќе му виси на конец, Џеј Фокс му се препушти на алкохолот кој во еден период сосема го доуништи. Но љубовта на сопругата Трејси го спаси од сигурна пропаст, и тој конечно се помири со болеста и ја призна, дури 9 години по дијагнозата, обидувајќи се позитивно да погледне на тажната ситуација. Улогата во Spin City му донесе на Мајкл уште неколку награди – три Златни глобуси и една Еми, а веќе во четвртата сезона, Фокс го напушти серијата, предавајќи му ја палката на Чарли Шин, ветувајќи дека ќе се појави на телевизија во епизодни улоги. Сепак, со неизмерна помош од сопругата, Мајкл најголемиот дел од своето време го посвети на својата добротворна фондација, која ја финансира потрагата по лек за Паркинсоновата болест.
View this post on Instagram
Неодамна, самиот актер призна дека да не била Трејси постојано покрај него, не верува дека ќе преживеел. И дека „има добра страна во оваа болест, сигурен сум дека Трејси ме сака“.
View this post on Instagram
