Истражување објавено во списанието „Nature Genetics“ идентификуваше генетски фактор на ризик поврзан со губење на мирис по инфекција со Ковид, откритие што ги приближува експертите до разбирање на збунувачките симптоми и може да го открие патот кон многу потребните третмани за лекување.
Точната причина за губење на сетилото за мирис поврзана со Ковид не е позната, но научниците мислат дека тоа произлегува од оштетување на инфицираните клетки во дел од носот наречен олфакторен епител. Овие клетки ги штитат миризливите неврони, кои им помагаат на луѓето да мирисаат.
„Раните податоци сугерираат дека потпорните клетки на миризливиот епител се оние кои најмногу се инфицирани од вирусот, а веројатно тоа води до смрт на самите неврони“, рече тој. „Но, ние навистина, навистина не знаеме зошто и кога тоа се случува, и зошто се чини дека преферирано се случува кај одредени поединци“, вели д-р Џастин Тарнер.
Според истражувањето, генетскиот локус во близина на два олфакторни гени е поврзан со губење на мирис и вкус предизвикано од Ковид. Локус е фиксната положба на генот на хромозомот.
Овој генетски фактор на ризик ја зголемува веројатноста лицето заразено со SARS-CoV-2 да доживее губење на мирис или вкус за 11 проценти. Додека некои проценки сугерираат дека 4 од 5 пациенти со Ковид ги враќаат овие сетила, истражувањата сугерираат дека постојаната неспособност или намалената способност за мирис и вкус влијае на односите, физичкото здравје и психолошката благосостојба.
Во групата од 69.841 лица кои сами пријавиле дека примале позитивен тест за Ковид, 68 проценти пријавиле губење на мирис или вкус како симптом. Губењето на мирисот и вкусот биле комбинирани како едно анкетно прашање; ова групирање и употребата на самопријавени податоци се ограничувања на истражувањето.
ПСИХОЛОШКОТО ЗДРАВЈЕ И КОРОНАВИРУСОТ: Анксиозноста и депресијата се најчести!
По споредбата на генетските разлики меѓу оние кои го изгубиле сетилото за мирис и оние кои пријавиле дека не го претрпеле овој ефект, истражувачкиот тим открил регион од геномот поврзан со оваа поделба што се наоѓа во близина на два гени, UGT2A1 и UGT2A2. И двата гени се изразени во ткивото во носот вклучено во мирисот и играат улога во метаболизирањето на мирисот.