Актерката Бранка Веселиновиќ почина на 105 години, а беше една од најстарите актерки во светот.
Денеска не затекна веста дека почина Бранка Веселиновиќ, која со своите 105 години беше најстарата актерка на светот.
Родена е на 16 септември 1918 година како шесто дете на мајката Јованка и таткото Александар Ќосиќ, кои по потекло се од семејство на писателот и почитичар Јаша Томиќ.
Студирала на Актерската школа при Народниот театар во Белград од 1936 година. По две години студирање, на само 19 години, отишла на пракса во 1938 година во Српскиот народен театар во Нови Сад (тогаш наречен Народен театар Дунавска Бановина) и станала актерка играјќи во претставата „Тетката на Карл“ (Карлова тетка).
На многу млада возраст се омажила за идниот шумарски инженер Андоновиќ, по чие презиме ја паметат многу постари белграѓани. Но, малку подоцна тој како американски државјанин решил да се врати во Америка, додека таа останала во земјата, па се разделиле.
По окупацијата во април 1941 година, окупаторот го затворил театарот и актерите си заминале.
Играла во првата претстава на Југословенскиот драмски театар на 3 април 1948 година. Во Белград играла во Уметничкиот, Народниот и Југословенскиот драмски театар и во Ателје 212. Во нејзиниот матичен театар, Југословенскиот драмски театар, одиграла над четириесет улоги. За улогата на Џина во „Ожаленото семејство“ на Нушиќ, во 1964 година ја добила наградата „Стерија“.
View this post on Instagram
Таа беше во брак со актерот и преведувач Младен Млаѓа Веселиновиќ. Се венчале на 30 септември 1948 година. Заедно со Млаѓа го основала фондот Бранка и Млаѓе Веселиновиќ за помош на децата со посебни потреби. Од 1980 година, Бранка Веселиновиќ беше амбасадор на УНИЦЕФ четири години.
Добитник е на уште многу плакети, награди и признанија за нејзината актерска и хуманитарна работа, како што се Орденот на трудот со златен венец, наградата за животно дело Нушиќ, наградата Стерија, наградата Вук и многу други. Посебно се занимавала со хуманитарни настани за деца, иако немала деца.
Била блиска со Десанка Максимовиќ, Мира Ступица и Марија Црнобори.
View this post on Instagram
И на 100 годишна возраст била многу активна и често ги посетувала Домовите за напуштени деца, Домовите за стари и хендикепирани, каде што рецитирала и изведувала монолози.
Вака зборуваше за нејзините подоцнежни години:
„Имате среќа ако сте живи и ако го доживеете тоа. Длабоко сум благодарна. Сè уште вежбам, читам без очила, добро слушам. Вежбам за одржување на телото. Правам чучњеви секој ден. Можам да направам 10 чучњеви. Исто така, треба да ги вежбате нозете како и рацете.
И ако плачам, плачам од среќа. Секој има желба, мојата желба е да бидам добро, да одам во болници, училишта, да им помагам на инвалидите. Никогаш не сум пушела и не сум пиела, едноставно таков живот водам. Бев среќно омажена со мојот Млаѓа и сè уште имам витален мозок. Никогаш не изневерував. Имав можност да забавувам илјадници и илјадници луѓе. Не можете да го купите тоа, мора да го живеете. Не го правам тоа за да живеам, живеам за да го правам тоа. Никому ништо не кажувам ако има повеќе отколку што треба. Не кажувам ни кога крадат, а ги гледам како крадат. Никогаш не сум била во политиката, а зборувам англиски, руски, унгарски, германски и чешки“, изјави еднаш Бранка.
View this post on Instagram
Сепак, иако била среќна со сопругот – парот никогаш немал деца, а еве што ја мачело Бранка со години:
„И двајцата бевме здрави, отидовме на прегледи. Покојниот лекар Тасовац пред години ни кажа дека е така и дека некои партнери не можат да имаат деца. Тој рече: „Да бевте во брак со други, вие и Бранко ќе имавте деца И тогаш му кажавме дека се сакаме, а тој рече: „Сакајте се, но нема да имате деца“, раскажа своевремено Бранка за нејзината голема тага.
