Разговараме со Милена Митрева Ристов на една необична тема – лејки. Што навистина знаеме за оваа традиција и за самата лејка? Веројатно ви е познато – лејка е едногодишно растение од семејството тикви со плод во форма на круша. Се употребува како декоративно средство – за разубавување на домовите, викендичките, дворовите и слично, но и како сад за црпење вода.
Дали ја наследивте традицијата на одгледување на лејки, или е ваша иницијатива?
– Иницијативата за да насадам и да одгледувам лејки е моја, а до пред неколку години ги одгледуваше мојот свекот. Повторно ги засадив бидејќи сакав надополнување на градината која изобилува со зачински билки, ароматични растенија и други видови плодови од јужните краеви.
Каков третман на одгледување бараат лејките за да дадат одлични плодови?
– Одгледувањето не е тешко, покрај добро наѓубрената земја и многу вода, важно е да имате и цврст, висок одер на кој лејките ќе висат за да имаат убава, издолжена форма.
За што сè може да послужат лејките во домаќинството?
– Оние покреативните ги користат за украсување, аранжирање на дневниот престој, други пак, за декорација на летниковците и викендичките, а често се користат во градините и дворовите како црпкалка за вода.
Каков е интересот за сочувување на оваа традиција и дали има простор за лејките во денешното модерно општество?
– Интересот за одгледување лејки е сè поголем и со тоа се чува традицијата, а во модерното општество покрај претходно споменатото, мои пријатели лејките ги користат и за изработка на столни ламби, цртање слики со пирограф и други видови украси за нашите домови.
Зошто се вели дека лејките не се јадат, навистина ли е така?
– Така е останато од старите, дека не се јадат, а дали е вистина нека кажат земјоделските агрономи (се смее, н.з). Ние, во нашиот двор, одгледуваме и тикви што растат и по два метра, а се користат и за јадење и за украс.