Изборите се на прагот. Коронавирусот ги измени предизборниот амбиент и воведе здравствени протоколи во изборниот процес, но не успеа да го смени пристапот на партиите. Нели народниот мудрец кажал – волкот влакното го менува, но не и карактерот… Сѐ е исто како порано – нереални проекти, лесно ветени брзини, извртени тези, релативизации, популизам, национализам, потпирање на синдромот на кусо паметење и клиентелизам, лажни вести, црна кампања…
Во ова посебно се истакнува опозициската ВМРО-ДПМНЕ која игра на картата на минатото, но само на минатото што ѝ одговара. Најважно ѝ е подалечното минато – антиката, комитството и особено Гоце Делчев, и минатите три години, кога на власт е СДСМ, но го губи памтењето за периодот од 2006 до 2017 година, кога беше неприкосновена и се ѝ беше рамно, притоа создавајќи авторитарна власт под целосна контрола на поранешниот лидер, а сега почесен претседател, со статус на бегалец од правдата и политички азилант во Будимпешта.
И во опозиција како власт!
Многу е интересно однесувањето на партијата ВМРО-ДПМНЕ во позиција на опозиција. Наместо да се извини на граѓаните за сето лошо што им го направи и ним и на државата, да се реформира, кадровски да се обнови, идеолошки да се профилира и организациски од партија со воена организација да се трансформира и граѓански да се релаксира, таа си продолжи по старо како ништо да не било. По многу нешта претставува единствена – уникатна партија, но не во позитивна смисла, затоа наликува на некој вид антиполитичка партија, политичка секта која дејствува исклучиво макијавелистички – (партиската) целта ги оправдува средствата, а таа е: власт, моќ, криминал, лично и партиско богатење, општествени статусни привилегии, неказнивост и блокирање на владеењето на правото. Беше единствена партија што зароби држава (потврдено во документ на ЕУ), а во тој период направи такви закони кои ѝ овозможија нејзините инсталации од партиски војници во институциите, администрацијата и најмногу во судството и полицијата, да ги опструираат и саботираат политиките и проектите на новата власт, или да водат свои автономни политики, командувани од Белата барокна шампита (за што виновна си е и власта). Тоа е единствена партија во светски размери, која шест месеци по изборите не сакаше да ја предаде власта на оние што имаа парламентарно мнозинство да формираат влада, а како последен обид да остане на власт и покрај поразот, беше обидот за крвав државен удар на 27 април – власта на заминување прави пуч за да остане на власт! Поради храброста и внимателноста на лидерите и партиите од новото парламентарно мнозинство и вмешувањето на некои од странските амбасади, беше спречен не само државен удар, туку можеби и интранационални и меѓунационални конфликти. Единствена партија чие државно/партиско раководство изнесе од државата и присвои, според констатацијата на релевантни меѓународни институции, повеќе од 5 милијарди евра во финансиските оф-шор дестинации. ВМРО-ДПМНЕ беше единствена партија во која „Големиот брат“ и неговиот „Голем братучед“ прислушуваа 25.000 граѓани на оваа земја, дипломати, новинари, бизнисмени и сите функционери во нивната партија пониски од нив. Затоа стана и единствена партија, чии околу 300 од највисоките до функционери од пониските ешалони се или осудени или им се покренати судски и обвинителски процеси и истраги. Единствена партија која од македонската историја го украде како свое целото историско револуционерно движење, самопрогласувајќи се за негов наследник, а ги украде и во своето име ги стави и четирите букви ВМРО – за мамење на наивните!
Со една таква карактерност – на апсурдна уникатност, што за една партија, во основа, значи антиполитичност, ВМРО-ДПМНЕ ја градеше и практикуваше и својата изборна стратегија – која по традиција почнува веднаш по завршување на некој изборен процес (веќе петнаесетина години), во случајов пред три и кусур години, откако е во опозиција, а кулминацијата ја достигнува сега во изборната кампања (црна кампања, лажни вести, медиумска логистика со странски пари и домашни и странски медиуми, афери…). ВМРО-ДПМНЕ во својата битка против Власта на СДСМ и Заев не се потруди да измисли своја автентична програмска платформа. Таа буквално ископира сѐ што користеше опозицијата на чело со СДСМ, Шарената револуција и НВО при уривањето на авторитарниот режим на Груевски. Повнимателните проследувачи на политичките настани и аналитичари, во тие копирања на политики, соопштенија и изјави, често забележуваа дека ништо не е интервенирано, па се мешаа времиња, партии, околности, податоци…
Додека СДСМ и „шарените“ го уриваа режимот со автентични „бомби“ од прислушуваните разговори од УБК, со постојано укажување на организиран криминал од врвот, пред сѐ, од Груевски и врхушката околу него, сега ДПМНЕ се потпира само на црна пропаганда, платена и затоа поддржана од повеќето национални телевизии, дневни весници и неделници, и мал милион портали и друг вид социјални медиуми. На овој начин се сака да се создаде перцепција за катастрофични состојби во државата, неспособна власт, огромен криминал и национално предавство со името, во што и делумно се успева. А всушност, беше испукана само една погласна петарда од типот на „Рекет“ (а, во суштина, станува збор за „Поткуп“), како и некои поминорни петарди од телефонски снимани разговори во кои се оцрнува Заев, кој стана опсесија и своевиден психолошки проблем на Мицкоски. Да биде апсурдот поголем, сето тоа се случува кога власта го реши проблемот со името со Грција и добрососедството со Бугарија на најоптималниот можен начин, ја внесе земјата во НАТО, доби преговарачка рамка ЕУ, а деновиве канцеларката Меркел најави почеток на преговорите со Македонија кон крајот на годината.
Избор меѓу минатото и иднината
Сево ова се прави со цел – да се дојде до тезата „сите се исти“ и таа да се продаде на јавноста. Пред сé, на неопределените, како и на разочараните „шарени“, суетните бранковисти, хронично преплашените интелектуалци, дел од Албанците… Но притоа, целта не им е да придобијат гласачи за себе, бидејќи добро им е познато дека овие категории граѓани во никој случај не би гласале за ВМРО-ДПМНЕ, туку да ја доведат ситуацијата до степен кога на луѓето да им се одмили од партии и од гласање, па да апстинираат и да не го дадат гласот на противничкиот табор.
Вакви нешта може да се случуваат само кај нас. Како е можно ВМРО-ДПМНЕ – партијата што ја зароби, изолира, ограби и урниса државата со класичен и политички организиран криминал – толку многу да ги потценува граѓаните и нивното паметење, за сега да ветува борба против криминалот и обнова! Ова многу наликува на познатата ситуација кога крадецот кој го гонат, одеднаш крикнува „држ’те го крадецот“! Или оној што намерно и од злоба некому му ја урнал куќата (државата), сега да бара гласови за да ја обнови!
Граѓаните на Македонија на изборите се пред судбинската одлука: за минатото или за иднината. Со ваквата димензија на изборите во своите обраќања до македонските граѓани деновиве, се согласуваат и многу европски државници и политички лидери и аналитичари. Минатото значи враќање на режимот, а секако и на азилантот од Будимпешта, на истиот стил на раководење/страховлада, на меѓународна изолација, на полициска држава од типот ВМРО-МВРО, на „сваровски судство“, на ирационални приоритети од типот „Скопје 2014“ и барање антички корени, национал-популизам, клиентелизам, криминал и полнење на сопствените сметки во оф-шор дестинациите. Тоа е надградено и со месијанство, односно лидерот, со сиот ум на спотови се претставува како пастир, исцелител, даскал, ѕидар, исполнувач на желби…
СДСМ како власт направи грешки и не исполни дел од ветувањата. Меѓутоа, за кусо време ги реши клучните прашања на државата и повеќе егзистенцијални проблеми на граѓаните и општеството. Но, гледајќи според досегашнaта генерална политика, целосно е посветена кон иднината на Северна Македонија, која како држава ќе гради европски стандарди, отворено општество и соработка со соседите и партнерите од НАТО и ЕУ, единствени можности и рамноправност за сите граѓани и заедници, владеење на правото, стандард и достоинствен живот.
The post Кога крадецот ќе крикне – „држ’те го крадецот“! appeared first on Слободен печат.
Кога крадецот ќе крикне – „држ’те го крадецот“! was first posted on јули 12, 2020 at 10:00 am.
