Пленела со својата убавина, немало човек кој може да и одолее
Првата старлета во историјата датира од 18 век, а станува збор за интригантна, слободоумна и како што ќе се покаже на крајот, многу способната Мери Несбит. За обична куртизана која, благодарение на своите социјални вештини, но и нејзината убавина, ги допрела ѕвездите, на крајот станала важна фигура во политичкиот живот на Англија од 18 век.
Мери Несбит била русокоса, привлечна куртизана, која се движела во највисоките слоеви на англиското општество, дури и меѓу благородните семејства.
Вратите на нејзиниот дом отсекогаш биле широко отворени за богати и моќни мажи, а со текот на времето и самата станала многу влијателна и призната.
View this post on Instagram
Од трње до sвездите
Како што обично се случува, Мери е родена во голема сиромаштија и е од непознато потекло и често се шпекулирало дека е пронајдена во детска количка. Сиромавиот живот не и бил предодреден на Мери – нејзината убавина и кокетство полека, но сигурно и го отвориле патот до кремот на англиското општество.
Таа секогаш била во центарот на настаните, а мажите се „кршеле“ околу неа. Популарноста на оваа дама нагло се зголемила кога еднаш паднала од коњ а не носела гаќички – таа ја претворила оваа несреќа во момент на слава што мудро го искористила. Имено, тогаш позирала за портрет на славниот уметник од тоа време, Џошуа Рејнолдс, а потоа ја умножила сликата и ја споделила со своите машки обожаватели. И тоа била конечната пресвртница во нејзиниот живот, мал „трик“ што ја однесе во рајот – Мери станала миленик на богат англиски господин и добредојден
гостин на забави, балови и вечери.
Бракот и донесе богатство на Мери, а на нејзиниот сопруг лудило
Нејзиниот прв јавен љубовник бил Ерл Симон Лутрел, човек исто така познат како „Крал на пеколот”, а се претпоставува дека тој бил “виновникот” за нејзиниот прекар “Пеколната Дејвис”. Лутрел некако ја одредил судбината на младата Мери – тој ја запознал со Александар Несбит, најмладиот син на богат банкар од Лондон, и ова познанство наскоро резултирало во брак.
И тоа каков брак! Оваа врска на Мари и донесе удобност, раскош и на крајот удобност да прави што сака како финансиски независна жена и да спие со кого сака.
Нејзиниот сопруг полудел и починал неколку години по бракот, а се шушкало дека Мери придонела многу за тоа – нејзините бројни неверства, непослушноста и непочитувањето биле заслужни за неговото лудило.
Најверојатно таквите гласини биле вистинити – за време на бракот таа станала призната љубовница на Август Херви, третиот ерл од Бристол,. Сепак, и покрај неверствата и расправиите со господинот Несбит, таа била таа што го наследила неговиот имот и уште повеќе се збогатила од врската со Херви.
Атрактивната Британка повторно го вработила сликарот Џошуа Рејнолдс, посакувајќи овојпат да ја наслика како богата и независна жена. Таа е претставена како вечна убавица со гулаб во раката, што симболизира љубов и невиност, а портретот требало да ја „измие“ валканата репутација на Мери.
Од куртизана до почитуван дипломат
Во годините што доаѓаат, Мери била љубовница на влијателни и богати луѓе – офицери, грофови, секретари во владата и мажи со политички амбиции, а во сите свои односи, авантури и врски успеала да обезбеди дополнителна материјална сигурност – таа добивала накит, облека, мебел, дури и цели имоти…
За време на Француската револуција, животот на Мери Несбит тргнал во сосема поинаков тек – таа станала еден вид дипломат. Се претпоставува дека тогашниот премиер Вилијам Пит ја ангажирал како владин агент во неговите тајни намери да ја врати француската монархија.
Мери тогаш го привлекла вниманието на јавноста, која сега ја гледале низ сосема друга призма – била почитувана како жена од големо политичко значење. Тогашниот дневен весник „ Morning Chronicle “ напишал „оваа славна дама, и покрај промискуитетот во нејзиниот живот, се здоби со една возвишеност и достоинство, успевајќи да го искористи своето влијание во вистинската насока и на најдобар начин“. Оттогаш Мери го поминала својот живот патувајќи во странство и претставувајќи ја Велика Британија како дипломат.
Починала во длабока старост на 82 години во Париз, каде била погребана на 4 ноември 1825 година.
Извор: „stil.kurir“
