Емирот на Катар, Тамим бин Хамад Ал Тани, е првенствено одговорен за организацијата на Светското првенство во неговата земја, но тој не е единствениот член на кралското семејство кој има медиумско влијание и големо богатство.
View this post on Instagram
Катарското кралско семејство нема долга историја во споредба со другите арапски династии, ниту пак потекнува од пророкот Мухамед, но има големо влијание во својата земја, во Персискиот залив и во светот благодарение на огромното богатство што го имаат неговите членови. Богатството пред се им доаѓа благодарение на резервите на нафта и гас на нацијата која ќе биде домаќин на следното Светско првенство во фудбал.
Ал Тани се на власт само од 19 век и нивниот подем се должи на британската интервенција за спречување на пиратството во регионот. Понатаму, нивната автономија на престолот беше условена од периодот на владеење на Отоманската империја (од 1871 до Првата светска војна) и од подоцнежниот период на британскиот протекторат на емиратот (од 1916 до 1971 година).
Сега, кога започна 21-от век, нивното економско влијание продолжи да расте: иако точното богатство на катарското кралско семејство не е познато, многу извори го наведуваат на околу 450 милијарди долари, со инвестиции расфрлани низ светот во комерцијални гиганти како банката Барклејс, Бритиш Ервејс, Фолксваген, Хародс, па дури и Ел Корте Инглес; иако бизнисите се особено концентрирани во Англија, каде што поседуваат повеќе од 4.000 недвижности (според Гардијан, емирот поседува повеќе имоти во Лондон отколку самото британско кралско семејство, вклучувајќи ги и луксузните хотели Риц и Савој). Сите работат преку Катарската инвестициска управа, суверен богат фонд на Катар, основан во 2005 година за да управува со вишокот генериран од извозот на нафта и гас.
View this post on Instagram
Главата на семејството е сегашниот емир, шеикот Тамим бин Хамад Ал Тани (Доха, 1980), деветтиот од династијата, познат по тоа што се фокусираше на спортот за да го подигне меѓународниот профил на Катар, дури и пред неговото доаѓање на тронот во 2013 година. Тој беше и првиот од последните тројца емири кои дојдоа на власт без државен удар.
Тамим, кој се школувал во Англија на престижни институции како што се школата Шерборн, школата Хароу и Кралската воена академија Сандхарст (истата академија каде што принцот Вилијам ја добил својата воена обука), ја основал Катар Спорт Инвестментс во 2005 година клучно за преземање контрола врз Пари Сент -Жермен во 2011 година преку актуелниот претседател Насер Ал-Хелаифи, меѓу другите.
Во 2006 година, сегашниот емир претседаваше со организацискиот комитет на Азиските игри во Доха, а потоа ги удвои напорите во спортот за неговата земја да биде домаќин и на Светското првенство во пливање во 2014 година, на Светското првенство во атлетика во 2019 година и на Светското првенство во водени спортови во 2024. Тој, исто така, претседава со Олимпискиот комитет на Катар, кој неуспешно се кандидираше за домаќин на Олимписките игри во 2020 година и неодамна отвори монументален Олимписки музеј во Доха.
View this post on Instagram
Лично, емирот има три жени (според исламскиот закон тој може да има до четири, под услов да ги обезбеди сите нивни финансиски потреби и да се однесува праведно кон сите) и 13 деца (седум момчиња и шест девојчиња). Еден од нив ќе го назначи за негов наследник, избор кој се уште не се случил, бидејќи никој од нив се уште не е полнолетен.
Неговата прва сопруга, Џавахер бинт Хамад бин Сухаим Ал Тани, е негова втора братучетка, бидејќи според традицијата, првата жена што ќе се омажи мора да има некаква семејна врска.
View this post on Instagram
На политичко ниво, таа е првата дама, која е единствената што го придружуваше Тамим на државните патувања, како она во Шпанија минатата пролет, кога емирот доби скапоцен ѓердан од кралот Фелипе Шести. За дочекот Џавахер не ја покри главата и носеше елегантен капут од Шанел дополнет со дијамантски обетки и чанта од Хермес. Таа, исто така, присуствуваше на погребот на Елизабета Втора во Лондон како прва сопруга на емирот. Двојката се венчаше во 2005 година и доби два сина и две ќерки помеѓу 2006 и 2012 година; сите споделуваат љубов кон спортот.
View this post on Instagram
Неговата втора сопруга, Ал-Аноуд бинт Мана Ал Хајри, избрана од емирот без никаков притисок од семејството, е ќерка на поранешниот катарски амбасадор во Јордан; тој се оженил со неа во 2009 година и добиле пет деца меѓу 2010 и 2018 година.
Неговата трета и последна сопруга е Нора бинт Хатал Ал Досари, со која се оженил во 2014 година и со која има четири деца помеѓу 2015 и 2020 година. Како и во случајот со првата сопруга, не протекоа многу информации за неа и за нивниот брак. Инаку емирот патува со своите три сопруги и сите негови деца кога оди на одмор, како што често тоа го прави летото кога ја посетува Мајорка со својата луксузна јахта од 200 милиони евра.
Се разбира, ниту една од нив не ја достигнува медиумската популарност на мајката на Тамим, Моза бинт Насер ал-Миснедла, миленичката на трите сопруги на нејзиниот татко, поранешниот емир Хамад бин Калифа Ал Тани.
View this post on Instagram
Моза, покрај тоа што се смета за една од најелегантните жени во светот, како што покажа за време на нејзината официјална посета на Шпанија во 2011 година, е почесен доктор на пет универзитети (вклучувајќи го и Универзитетот Џорџтаун) и отсекогаш била вклучена во социјалните и образовните области во Катар и во светот (била и специјален дописник на УНЕСКО). Таа, исто така, претседава со Fashion Trust Arabia (FTA), посветена на промоција на модата во арапскиот свет.
View this post on Instagram
Со последната организација копретседава другата најважна жена од катарското кралско семејство, Ал-Мајаса бинт Хамад бин Калифа Ал Тани, ќерка на Моза, односно сестра на емирот.
View this post on Instagram
Додека емирот вложува голем дел од своите инвестиции во спортот, Ал-Мајаса го прави истото во уметноста, трошејќи околу 1 милијарда евра годишно за купување уметнички дела (во 2015 година купи слика од Гоген за 300 милиони евра) , поради што АртРевју ја прогласи за најмоќна жена на светската уметничка сцена. Таа е претседател на катарските музеи, одговорна за архитектонски и културни богатства како што се Националниот музеј на Катар и Музејот на исламска уметност во Доха, и има донесено изложби и дела од уметници како Џеф Кунс, Демиен Хирст, Енди Ворхол и Ричард Сера во земјата.
