Речиси во сите поголеми градови на просторите на поранешна Југославија неговата публика му оддава почит со палење свеќи, оставајќи цвеќиња и плишани играчки.
На денешен ден пред две години почина познатиот кантавтор Ѓорѓе Балашевиќ. Вечното момче, панонски морнар, намќор и никогаш губитник, знаеше да ја обедини поранешна Југославија кога беше најподелена.
На 19 февруари 2020 година, целиот регион плачеше, бидејќи целиот регион го сакаше. „Никој како него“, тогаш многумина се согласија.
Балашевиќ со своите песни и текстови одбележа цела ера во музиката, а сигурни сме дека неговите песни ќе се пеат со децении.
Кога ја започнал кариерата, неговите родители Вероника и Јован биле против тоа тој да се занимава со музика, а мислеле дека треба да се занимава со географија, за што и студирал.
Но, тие признаа дека нивниот син уште во основно училиште покажал талент за музика и дека веќе почнал да пишува песни кои ги објавувал уште како средношколец.
И години подоцна, кога постигна успех, биле изненадени од постигнатото:
– Мислам дека е многу добро што Ѓорѓе сето тоа го постигна без протекции и туркање. Ние во куќата, каде што тој ги истураше стиховите и шегите, не го сфативме сериозно кога рече дека тоа може да помине. Верувавме дека успехот на тоа поле бара големи врски, влијателни луѓе… – изјавила мајката на Ѓоле Вероника во интервју за Новости во 1980 година.
Се започнало кога Ѓоле еден ден им се јавил на луѓето од радиото и им рекол дека има песна што би сакал да ја слушнат.
– Знаете, јас и мојот сопруг знаеме најмалку за тоа како успеа нашиот син! Бевме навикнати на неговата веселост, на леснотијата со која може да се изрази, но никогаш не помисливме дека тоа може да биде толку блиско и драго на некој друг, покрај нас. И денес тоа што го прави го прави лесно. Тој не е фанатик – рече своевремено таа.
Таткото на Ѓоле, Јован Балашевиќ, кој работел во Будимпешта, не дознал веднаш за успехот на неговиот син, туку дури кога тој дошол во Нови Сад за време на викенд. Читал весници и увидел дека неговиот син е во сите весници пофален.
Неговите родители биле горди што славата не го сменила.
– Како човек, Ѓоле не може ништо да го промени. Што и да се случи, тој ќе остане искрен и ведар. Тоа е неговото и наше најголемо богатство, рекла во 1980 година мајката на Балашевиќ.
