Пејачката Светлана Сека Алексиќ отсекогаш сонувала за големо семејство, топлина и мирно пристаниште. Сè што немала и сонувала како дете, го има денес.
Како што често раскажуваше за медиумите, нејзиното детство го одбележаа животот во егзил, насилството од врсниците, но и семејното насилство…
Сека денес има сопруг, два сина, успешна кариера, голем и топол дом, но некои лузни на нејзината душа сè уште се таму.
Таа во последното интервју се отвори за болните моменти кои ги имала во нејзиното детство, а тие слики сè уште се во нејзината глава.
Пороците и лошите услови за живеење доведоа до тоа од нејзиниот татко да го доживее она што ниедно дете не треба да го доживее. Како што признала, шокантните сцени на насилство ја прогонуваат до ден-денес.
– Моето воспитување беше во сиромаштија. Многу лошо. Се сеќавам на две ситуации, кога татко ми ја нападна мајка ми. Брат ми се фрли врз него, го фати за глава и го најде првото нешто при рака да го удри. Беше дете, брат ми. Го удри по глава, за да се оттргне од мајка му затоа што ја тепал – рекла Сека.
– Ова се ужасно стресни ситуации и слики кои никогаш не се забораваат. Никогаш не се брише од глава – додаде таа, па заплаче во емисијата „Преживеани“.
Признава дека татко ѝ сакал да пие, а сè што заработил давал на другите деца кои немале. Поради љубомората која го придружувала со алкохол, Сека вели дека најмногу настрадала немата мајка.
– Ќе му работеше љубомората и поради тоа имаше проблеми со мајка ми, таа најмногу настрада, ја тепаа. Имаше неколку ситуации кога јас и брат ми ги разделивме, денес има лузни на лицето од тој период. Поради тоа се разведе и ја разбирам, никој не треба да поминува низ тоа – изјави Сека, која подоцна порасна со очувот Милан, кого многу го сака.
Пејачката до почетокот на војната живеела во Зворник, по што побегнала од Босна во Србија. Не сака да се сеќава на тој период, како што признала.
– Во Бања Ковиљач избегавме во 1992 година. Таму завршив четврто одделение основно училиште. Тоа беше период исполнет со сиромаштија и не сакам да го паметам – рече Сека и додаде:
-Со години живеевме во просторијата што ни ја даде училиштето да ја користиме, спиевме на душеци. Немавме шпорет, комшиите знаеја да зготват нешто и да донесат. Седум дена јадевме само грав. После добивме шпорет на подарок и се израдувавме – заклучи Сека во емисијата „Преживеани“.
Сека отсекогаш сакала да пее, но нејзината мајка не била за тоа. Очувот цело време бил со неа како голема поддршка, а како што рекла, кога нејзината мајка сфатила дека за една ноќ може да заработи петпати повеќе од нејзината плата, попуштила.
