Ава Карабатиќ, во голема исповед за „Блиц“, проговори за работи од својот живот за кои никогаш порано не зборувала, и сакаше да покаже слика од себе што јавноста не ја видела. Имено, на самиот почеток се осврна на смртта на нејзиниот татко Ивица, кој почина во мај оваа година.
– Во овие моменти кога некој ме прашува како сум, можам да кажам дека секој ден станувам посилна. Секако болката е голема, раните исчезнуваат, но лузните остануваат. И јас сакам моите лузни да останат, но со текот на времето да стануваат сè полесни и полесни. Секој ден сум среќна и благодарна што го обликувам мојот пат онака како што сакам. Јас сум жена борец која ја остава својата болка и својата тишина во своите четири ѕида … – вели Ава и додава:
– Тато почина седум дена по мојот роденден и во моите раце …
Пред две години таа започна со лекување од алкохолизам, а сега откри каква била нејзината борба.
– Извојував добра победа над коцката, се излечив од алкохолот и не се откажав дури ни во најтешките моменти … Пред две години мислев дека тоа е најлошото нешто, меѓутоа, се покажа дека човек мора да биде благодарен за секој ден … Таму станав многу посилна, работев на себе. Имам четири реалити шоуа зад себе, како и петто … Јас сум некој што ја доби војната и тоа реалити шоу, тоа е реалити шоуто кога почина мојот татко и после тоа, тој навистина не може повеќе да ме разочара во животот. Татко ми беше сè за мене, заштитник, поддршка … Тој беше со мене во сите моменти, а и во најтешките, кога се борев против алкохолот.
„Ава, ќе завршиш на сплитските гробишта за седум дена“
Ава раскажа дека се здебелила 80 килограми поради проблеми со алкохолот, а потоа откри како решила сама да си помогне.
– Траеше многу долго, две и пол години, а јас бев најлошиот вид – кога пиеш сам дома. Алкохолот почна на 32 години, малку чудно, нели? Сега имам 37 години. Првата година не се гледаше физички. Но, да го оставиме физичкото, најважно е менталното … Истото и втората година … Па, потоа имаше фаза каде што достигнав 80 килограми и не можев да одам. Се обидов сама, моите пријатели и родители се обидоа, секако … Бев скршена од болка како сите луѓе во времето на короната, и најмногу што издржав беше 21 ден … Поминаа две години откако стапнав во клиниката. Во една прилика, татко ми се врати дома и ми рече: „Ава, знам дека нема да …“ и јас реков: „Чекај!“. Како да се спушти чудо, колку живот има во мене и јас сум всушност творец на мојата судбина. Јас сум борец и знам дека можам и ќе го сторам тоа. И сè што се обидував три години беше решено со една реченица. Не излегов од дома три месеци, а потоа чудесно отидов на интервју. Еден од најдобрите доктори, психотерапевт за алкохол, ми рече директно во лице: „Ава, можеш да избереш – дали ќе бидеш на сплитските гробишта за седум дена или ќе си го спасиш животот“!
Три месеци подоцна, таа успеа да ја добие својата голема битка.
– Следната недела, беше четврток, како што го паметам денес, мојот покоен татко и јас отидовме во брза помош … Што се однесува до алкохолот, немам апсолутно ништо што да обвинам бидејќи тоа време помина. Единственото нешто што можам да го кажам е дека поради алкохол изгубив дечко што многу го сакав, но и тоа е минато …
„Моите родители ме гледаа како се распаѓам“
Кога ја прашале што им правела на своите родители додека била во канџите на пораката, таа одговорила:
– Ова е уште полошо од тоа да го правиш тоа, да ме гледаш како се распаѓам … Не можеш да кажеш дека згазнав на нечија глава, дека направив нешто погрешно затоа што пиев и дома. Не е само насилство, агресија, тепачки, уште полошо е кога сопственото дете е уништено, туку јас го поправив … Јас се излекував, здрава сум, среќна личност …, изјави Ава.
