Православните на овој ден се сеќаваат на преподобните маченици Галактион и Епистима. Од млади се повлекоа на гората Пуплион, Галактион во машки манастир, а Епистима во женски манастир. И секој од овие двајцата во својот манастир се покажа како вистинско светило. Од манастирот не излегуваа ниту се видоа еден со друг освен пред смртта. Монахот Евтолиј го напиша житието на овие Христови маченици, коишто пострадаа и примија небесни венци во 253 година.
Но денес се сеќаваме и на свети Јона. Во минатото, луѓето го нарекуваат 18 ноември Денот на Јона и веруваат дека светецот може да им помогне на немажените девојки да најдат добар сопружник. Во минатото на овој ден девојките излегувале во дворот и расфрлале ситни парички и работи направени со свои раце. Ваквата церемонија, според предците, требало да привлече потенцијален младоженец.
Според нардоните верувања на 18 ноември не треба да носите валкана облека или чевли. Прапра-прадедовците предупредуваа: може да го изгубите здравјето. И за да го зајакнете, на овој ден треба да се искапите, да облечете чиста облека и да легнете на чиста постелнина.
Според легендата, на овој ден, злите духови можат да украдат потпис од некоја личност – тогаш ќе почнат да му се случуваат разни несреќи. Затоа, ако треба да се потпишете некаде на 18 ноември, треба да додадете нов елемент на вашиот стандарден потпис.
На 18 ноември е подобро да не се вршат трансакции со недвижности и да не се прават големи и скапи набавки. Луѓето велеа дека овој ден не е погоден за трошење и купување.
„Не треба да земате накит од подот на Јона“, велеле старите. Па така прстените и ѓерданите ако случајно ви паднат дома, на подот, мора да ги оставите, да се свртите од нив и дури потоа да ги соберете со трипати тапкање по подот. Во спротивно, можете да „закачите“ негативна енергија. Нашите предци биле убедени во тоа.