Вчера почина италијанската актерка и писателка Марија Росарија Омаџо, имаше 67 години и извесно време беше болна. Родена наполитанка, животот го помина во Рим.
È morta Maria Rosaria Omaggio, aveva 67 anni: attrice di cinema e teatro, interpretò Oriana Fallaci https://t.co/8JRX7IpKDW
— Corriere della Sera (@Corriere) July 1, 2024
Родена е во Рим на 11 јануари 1957 година во семејство со неаполско потекло. Помина педесетгодишна кариера меѓу киното и театарот, посветувајќи се и на пишувањето, една од нејзините најголеми страсти. За нејзината социјална посветеност, таа беше прогласена за амбасадор на добра волја на УНИЦЕФ.
Во филмот, музиката, а подоцна и во писателството остана до последен ден.
Во својата кариера, актерката има работено во 50 претстави, 29 филмови и 18 телевизиски драми. Нејзината најпозната улога е можеби онаа на Оријана Фалачи во Човекот на надежта, улога во филмот на полскиот режисер Анджеј Вајда, кој ѝ ја донесе наградата Пасинети на Венецискиот филмски фестивал.
По десетици филмови, претстави, ТВ серии, напишани книги, емисии и режисерски проекти, дојде долгото боледување (за кое нема дополнителни информации) што го забави нејзиниот напредок во кариерата и ја предизвика нејзината смрт.
View this post on Instagram
Во нејзиниот приватен живот, Марија Росарија Омаџо имаше сопруг и тројца важни придружници. За тоа зборуваше и во нејзиното последно интервју дадено на 7 јуни:
„Се омажив само со првиот, Салваторе Ванакоре, забавувач што го запознав во Канцонисима. Останавме заедно 14 години. Со другите делев соживот. Јас сум за квалитет, а не за квантитет. Сега за жал веќе не сум заљубена, живеам сам. Од кога, не знам. Што не функционираше со нив? Мажот навистина сака неговата жена да биде зависна. Јас не бев“ – рече Марија Росарија Омаџо во последното интервју објавено во Кориере дела сера.
Најголемото жалење во животот на актерката било тоа што немала деца, како што и самата признала.
„Направив се за да останам бремена, вклучително и операција на матката. На 25 години ја изгубив мајка ми (таа го загубила својот татко, гинеколог, на 15 години). Останав со Антонио, мојот постар брат, доктор, но тој неодамна почина поради лимфом. Денес имам само 46-годишен внук и улогата на „амбасадор на добра волја“ за децата на УНИЦЕФ“, рече таа.
На социјалните мрежи, оние кои ја познаваа, Марија Росарија е запаметена како „жена со ретка елеганција“, „спонтана“, „со голем стил и чувствителност“.
Активно спортуваше. А нејзините книги се занимаваат со екстазата, алхемијата, гатањето, па дури и уфологија (псевдонаука која се занимава со НЛО). Таа веруваше дека „енергијата е материја“ и дека „рамнотежата е уметност на спротивностите“. Од приказните произлегува нејзината страст за Индија и медитацијата и нејзината љубов кон органските производи: Марија беше вегетаријанка. Таа ги сакаше празниците во Тоскана и сакаше пита со јаболка, како што се сеќава една нејзина пријателка на социјалните мрежи:
„Секогаш ме поздравуваше со „здраво моја пријателке“, и тоа секогаш беше интензивен поздрав. Да, ти беше важна жена, страсна, одлучна, активна, конкретна жена“.
Во последното интервју таа одговара што ќе остави зад себе по смртта.
„Што ќе оставам зад себе на крајот? Она што сум посеала: вести за себе, знаци на живот“.
.
