Пејачот Дарко Лазиќ даде интервју за „Скандал!“ во кое ексклузивно откри многу непознати работи од својот живот. Меѓу другото, тој зборуваше за својот татко, кој почина пред пет години.
Дарко со многу емоции зборуваше за својот татко и неговото ненадејно заминување, потсетувајќи се на горчливата расправија кога го исфрлил од куќата затоа што не сакал да му даде пари за операцијата што на крајот довело до неговата смрт.
Иако се зборуваше дека Дарко бил тој што го убедил својот татко да ја направи операцијата, пејачот сега откри дека тоа не е вистина.
– Не, тоа го велат луѓето. Совеста ме мачи многу долго време. Ме крши многу долго време и навистина не можев да живеам со тоа на најдобар начин иако знам дека не сум виновен. Јас сум единствената личност што го сметаше за одговорен за сето ова – признава Дарко.
Дарко Лазиќ открива сè за неговиот татко и неговите последни денови
– Се каравме една година, дури и престанав да доаѓам во нивното село некое време, бидејќи секој пат кога доаѓам на ручек, се караме за време на ручек затоа што не сакам да му дадам пари за операција. Му велам, човече, си имал мозочен удар, срцето ти е слабо, имаш здрави нозе, тренирај, прободи ја лажицата, оди трчај малку, играј фудбал, не ме интересираат шест илјади евра, човече, ми е преку глава од пари, колку сум потрошил во животот, дека нема да му помогнам на татко ми, ќе ти дадам шест илјади, купи си кола, купи си што сакаш, тоа не можеш да го направиш.
– И потоа дојде до точка каде што еден ден се скаравме навистина многу, што буквално се сведе на „крв и нож“. „Излези од дома, е*и си ги парите, здравјето на татко ти не ти е важно, не доаѓај повеќе во мојата куќа, повеќе не си добредојден тука, парите ти се поважни од сè друго.“ Јас реков: „Не верувам. Еве ги парите, оди е** се.“
Еден месец по „конфликтот“ меѓу татко и син, Милан отиде на операција, а кратко потоа почина. Дарко, исто така, откри во едно интервју каде бил кога му кажале дека неговиот татко починал.
– Работев во Цирих и спиев. Наутро кога се разбудив, т.е. Мирсо ме разбуди и ми рече: „Ајде, стани“, се јави твојата Бранка, бидејќи не се јавуваш, Милан го оперираа и се разболе, го префрлија во друга болница. Веднаш се качив во авионот и се вратив, и сега кога ни кажаа дека е на интензивна нега, не е ништо сериозно, требаше да купат некаков филтер, не знам точно каков беше, како се викаше, веднаш отидов и го купив сето тоа, му го однесов, како сè да ќе биде во ред за неколку дена. Мислам, не можам никого да обвинам, ниту лекарите, ниту никој, неговото тело едноставно не можеше да го поднесе, не можам да го вратам. Операцијата беше успешна и се разбуди. Човекот ми вели: „Се разбуди и разговараше со мене и одеднаш рече дека не можам да дишам, немам воздух, веднаш го повикав докторот“, вели човекот што беше до него, дојдоа, го изнесоа надвор и тоа беше тоа. И го префрлија во Свети Сава, беше таму седум дена, едно утро отидов да го посетам, бидејќи, рекоа, не ги отворал очите, не реагирал на ништо освен дека е жив, бил во кома и претходната ноќ се јавила медицинска сестра дека ги отворил очите, но не реагирал. Веднаш отидов во болница околу шест, седум часот наутро и буквално стигнав во Шимановци, а мајка ми ми се јави и ми рече врати се, тато почина. И тогаш започна хаосот, тогаш сè едноставно се сруши. Бев многу лут. Првенствено на него, бидејќи не требаше да го прави тоа, потоа се лутев на себе. Повторно, тој не е дете, не можам да го научам ништо. Тој ме натера мене, а не јас. Не можам да дозволам татко ми да не ми зборува затоа што не му дадов пари, таму бев немоќен. Но, една година му велев да не го прави тоа, мама вели, не е твоја вина, тој го сакал тоа. Сите му велеа дека не треба да го прави тоа, но ете. Потоа се налутив и на лекарите, па реков, овие луѓе не се виновни, тој самиот го сакал тоа. Не можам никого да обвинам, не можам ништо да добијам, не можам да го вратам, така е, така е судено да биде. Знаете како го велат тука, велат, јас сум човек кој верува во Бог, не сум јас оној кој верува во вештерство и такви работи, верувам во Бог и тоа е тоа, и велат кога починато лице ќе ти дојде во сон и кога се смееш со него во сон, кога тој се смее и ти се смееш кога се смееш, тоа наводно значи дека ти простува сè, ако имаш некаква грижа на совеста, дека сè ти е простено – изјави Дарко.
