На својата официјална веб-страница, хрватската писателка Ведрана Рудан објави нова колумна насловена како „Армани на мојата младост“. Како и во претходните текстови, овој пат авторката комбинирала хумор, иронија и остри коментари за општествените услови преку лична приказна.
Поводот за пишување на овој текст беше смртта на италијанскиот моден дизајнер Џорџо Армани, и смртната белешка наменета за него од „канаџии од Чачак“, на српски и италијански, потпишана на кирилица.
– Се омажив во неговиот црн костум. Човекот ми даде попуст бидејќи сè уште го имаше зујалица на него. Посетував продавници во Риека, продавачките не сакаа или не можеа да ја тргнат. Се омажив за неа на мојот задник – напиша Рудан.
Особено емотивен дел се однесува на нејзиниот пријател, судија на окружниот суд, кој во тоа време даваше заклетва во Загреб.
– Тој не беше баш заинтересиран за лов. Ни се допаѓаше, па му купивме костум Армани. Вриснав од смеа додека нашиот судија се заколнуваше на својата татковина дека ќе биде искрен, облечен од глава до пети во украдена облека и чевли – пишува авторката во нова колумна и додава дека денес почива во мир.
„Свети Петар е последната личност што сакам да ја импресионирам“
На крајот од колумната, писателката се осврнува на вечноста, со допир на иронија:
– Решив, нема да застанам во Армани пред Свети Петар. Мојот сопруг ми ги покажа најновите модели на пижами од Лидл. Свети Петар е последната личност што сакам да ја импресионирам.
Завршувајќи го текстот, Рудан вели дека ќе им ги остави оделата Армани на своите внуци.
– Можеби еден ден ќе се заколне во Армани како претседател на Лијепа. Зошто да не? Кога ќе се ожениш, мора да имаш нешто старо на себе, кога ќе влезеш во хрватската политика дефинитивно мора да имаш нешто украдено со себе.
