Петар Грашо ги сумираше впечатоците по концертот во Белград, но зборуваше и за семејството и односот со тастот Тончи Хуљиќ.
Пејачот Петар Грашо синоќа одржа концерт во Центарот „Сава“ во Белград, како дел од турнејата „Сакам и постојам“. По концертот, со претставниците на медиумите, меѓу кои беше и „Информер“, ги сподели своите впечатоци.
– Не сум лажен, го чувствувам тоа што го правам. На овој концерт, на мој начин, се осврнав на некои странски изведувачи кои честопати не знаат ниту каде настапуваат, а ја сакаат публиката најмногу. Го живеам животот на музичар како што отсекогаш сум сонувал – излегувам на сцена пред насмеани луѓе кои ги пеат сите песни од почеток до крај. Нормално, песните: „Ако те прашаат“, „Вторник“, „Еј, душо, кој ни брани“ и „Требам некога“ се оние што најмногу допреа до публиката – изјави Грашо.
Неговата сопруга Хана е музички пообразована од него, бидејќи е магистер по композиција, но ги сака неговите песни.
– Имаме наши заеднички вечери кога со чаша вино седнувам на клавир и свирам песни што двајцата ги сакаме. Хана вечерва беше на концертот, а беше и нашиот четиримесечен син Тони. Ова е неговото прво патување. Ќерката има две години и веќе е искусен патник. Сите заедно уживаме, утре нè чека прошетка низ Белград. Сопругата ми рече дека концертот бил одличен – вели Петар.
Според неговите зборови, никогаш не се трудел да има многу следбеници на Инстаграм.
– Мојот Инстаграм е досаден, таму има само песни и луѓе што пеат. Нема да ме видите во Дубаи под туш или како пијам кафе во Париз. Мојот Инстаграм е многу глупав, бидејќи не сакам да биде поинаков. Сакам на луѓето да им дадам музика, а не да ги маѓепсувам со некаков модерен живот што ни го немам, затоа што живеам нормален живот, како што сум воспитан – искрен е Грашо.
Пред осум години ја сними песната „Срце за водич“, а во тој спот се појави и неговата сопруга Хана. На прашањето дали тогаш можел да замисли дека таа песна ќе биде нивна, Петар одговори:
– Тоа беше пред осум години, воопшто не ја видов на тоа снимање. Кај нас сè се случи многу подоцна. Таа беше гостин во таа песна затоа што го пееше оригиналот во еден мјузикл. Тоа е убавината на животот – таа песна подоцна стана наша химна, иако не беше песната на која првпат танцувавме – открива Петар.
Грашо раскажа и интересна анегдота за својата пријателка и колешка Нина Бадриќ, која по грешка му испратила интимна порака наменета за друга пријателка. Откри и дека неговата музичка сродна душа е неговиот таст и соработник, Тончи Хуљиќ.
– Тончи вечерва е далеку, фала му на Бога! Се шегувам, тој е во Сплит. Пости пред Велигден – одлучи да не пие вино и да не пуши, и никому не му е добро – ниту нему, ниту нам околу него. Едвај чекаме да се врати на пороците и да биде нормален. Пред два дена ми беше роденден, а од него добив две-три навреди, што значи дека сè уште ме сака – се пошегува Грашо.
