Бора Ѓорѓевиќ го покажа својот огромен талент во текот на неговата кариера и преку моќта на неговото пишување песни. Со бендот „Рибља чорба“ доминираше на рок-сцената на поранешна Југославија и е меѓу првите кога ќе се спомне региоалиот рок. Тој е еден од ретките кои сè уште одржува концерти и гостувања со бендот, но, се разбира, не колку како порано.
Сепак, стиховите на Бора често се хумористични или сурово реалистични, но покрај секојдневните теми, тука се и оние песни за несреќната љубов.
Тој најде инспирација за некои од неговите најголеми хитови во жена по која Југославија копнееше. Имено, станува збор за Билјана Невајда Шевиќ, поранешна белградска манекенка од седумдесетите. Таа со години живее далеку од центарот на вниманието и одамна го остави зад себе сиот гламур и сјај што ја карактеризираа нејзината кариера.
Бора бил лудо вљубен во неа, а кога го оставила и ги напишал песните „Остани ѓубре до краја“, „Два динара друже“ и „Последња пјесма о теби“.
Како што изјави во едно интервју, многумина ја поврзуваа со „куклата“ на Бора од насловната страница, но таа појасни дека таа не е хероината на таа песна.
„Интересно е што со години ме прозиваа за песната ‘Лутка са насловне стране’, па редовно морав да се бранам дека всушност не сум „кукла“ туку ‘ѓубре’. Иако на прв поглед звучи апсурдно, вистината е дека секој што ги знае текстовите на овие песни на Чорба знае зошто е многу подобро да се биде хероината на песната ‘Остани ѓубре до крајa’“, на шега ја започнува приказната за „ Телеграф“.
Билјана јасно се сети како настана оваа песна и доброволно ја сподели во едно тогашно интервју. Открила дека Бора контактирал со неа, и дека го нашла како во песната – делумно пијан во шанк.
„Беше вечер. Ѕвони телефонот, одговара Бора. Ме замолува да се сретнеме ‘под липата’ за да ми ја прочита песната што ми ја напишал. Се подготвувам и одам да го видам, кога е таму… Исто како во песната: ‘Додека стојам на шанкот делумно пијан, мразејќи се по малку и себе, а и другите’ (смеа). Седнавме на масата и тој пијан ми читаше од неговата позната тетратка во која пишуваше стихови: „Не сум од оние кои кукаат, те немам веќе и што да правам? Барем насмевни се кога ќе ме видиш, остани ѓубре до крај!“ „На почетокот тоа „ѓубре“ ми звучеше малку грубо, но кога сфатив дека ова ‘ѓубре’ е всушност опасна, феноменална личност со која е маѓепсан, а таа безмилосно го остава, песната дефинитивно ми се допадна! Сепак, тоа беше се. Во тој момент таа не предизвика никаков шок кај мене. Се сеќавам дека бев дури и рамнодушна кога ми ја свиреа таа песна на свадбата. Воопшто не ме допре“, се присети таа.
