Во сабота, на 30 август, ќе се навршат шест месеци од смртта на креативниот директор на „Гранд продукција“, Саша Поповиќ.
Семејството и пријателите ќе одржат помен на Новите гробишта, а Сузана Јовановиќ даде некролог со своите деца.
– Помина половина година откако не си со нас, а секој ден без тебе е потивок, попразен и потежок. Времето не лекува, само нè потсетува колку ни недостасуваш. Затоа што, ти не беше само дел од нашиот живот, ти беше неговото срце. Твоето заминување не избриша ништо, твоето присуство покрај нас е вечно. Засекогаш неутешни: сопругата Сузана, ќерката Александра, синот Даниел и снаата Тијана – пишува во некрологот.
Сузана пред камерите на „Блиц“ раскажала за болниот период.
– Се обидувам да бидам добро, го сонувам секој ден. Сето ова е многу емотивно за мене вечерва и стресно. Се обидувам да бидам на висина на задачата. Да беше до мене, ќе ми речеше: „Суле, само насмевни се затоа што најмногу ја сакам твојата насмевка“. Можеш да го почувствуваш неговото присуство тука, неговиот дух и неговата енергија. Ќе се чувствува сè додека постојат „Ѕвездите на Гранд“ за кои не се даваше 100 отсто, туку 1.000 отсто. Гинеше за својата работа и ја сакаше, за луѓето со кои работеше и за овие деца што ги создаваше 20 години. Многу работи ми всади и многу работи научив од него – рекла таа.
– Да ме видеше сега, ќе речеше, како што секогаш велеше кога ќе ме видеше средена: „Па, јас не сум знаел со колку убава жена сум се оженил“. Ќе ми недостасува тоа. Деновиве има многу озборувања, но не се занимавам со тоа, кој што и зошто рекол. Мртвите усти не зборуваат. Не се кажува без потреба да се зборува само најдоброто за починатиот. Не само за Саша, туку за сите. Жал ми е за оние што се занимаваат со тоа. Ме боли душата од такви работи, но се надевам дека овие луѓе ќе најдат радост во себе и во животот. Се надевам дека ќе бидат среќни. Најемотивно ќе ми биде излегувањето на сцената, бидејќи морам да го направам она што го направи тој, но ќе се обидам да бидам достоинствена во својата болка и страдање. Него го нема, па го нема, но ќе живее преку своите дела. Александра беше премногу приврзана кон него – додаде Сузана.
– Многу ѝ недостасува, неговите татковски совети, прегратки… Кога чита лоши работи за него, плачеме заедно, а има денови кога велиме дека сме горди што оставил зад себе многу што можеме да го очекуваме и да бидеме горди во овој луд свет. Ми се допаѓа наградата со неговиот лик на неа. Тоа е најмалку што можевме да направиме за него. Не се гледам себеси во „Ѕвездите на Гранд“ затоа што сум премногу мајчински настроена за да коментирам за другите. Ќе останам личност во сенка – рекла таа потоа.
