Традиционалната лепиња од отоманскиот период, „gözleme“ го доби своето име по турскиот збор „göz“, што значи око или преграда, кое алудира на филот во тестото и на црните плускавци, „очи“, на неговата површина откако ќе се испече. Првично, анатолското ѓозлеме се служело за појадок или како лесна попладневна ужина, но … Продолжи со читање ВО МАКЕДОНИЈА, КАКО ВО ТУРЦИЈА: „Ѓозлеме“ – бело платно за импровизација со вкусови